Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Arab News στις 27 Σεπτ. 2016

Έξι χρόνια μετά την έναρξη της Συριακής επανάστασης, το συριακό καθεστώς και οι Ιρανοί και Ρώσοι σύμμαχοί του σκότωσαν πάνω από μισό εκατομμύριο αμάχους, εκτόπισαν περισσότερους από οκτώ εκατομμύρια και κατέστρεψαν έναν πολιτισμό 6.000 ετών. Μέρα με τη μέρα, η συριακή επανάσταση μας αποκαλύπτει ακόμα το πραγματικό πρόσωπο της τρομοκρατίας.

Μετά την αποτυχία της εκεχειρίας και της συμφωνίας Λαβρόφ-Κέρρυ στη Γενεύη, η Ρωσία άρχισε να βομβαρδίζει τους αμάχους στο Χαλέπι, χρησιμοποιώντας νέα πιο θανατηφόρα όπλα όπως πυραύλους GBU-28, που χρησιμοποιούνται για να σκοτώσουν ανθρώπους που κρύβονται βαθιά σε καταφύγια. Η ρωσική οργή ήρθε μετά από τρεις ημέρες συζητήσεων στη Νέα Υόρκη σε ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα εντός της ομάδας υποστήριξης της Συρίας, χωρίς να επιτευχθεί μέχρι στιγμής συμφωνία για τον τερματισμό των δεινών.

Οι κυριότεροι λόγοι για την αποτυχία της συμφωνίας της Γενεύης είναι η αμερικανική και η ρωσική πίστη στην ικανότητά τους να επιβάλλουν τις επιλογές τους σε όλους τους συντελεστές της συριακής αρένας, όπου ο άνεμος δεν είναι πάντα ούριος, καθώς και η δυσπιστία μεταξύ των Ρώσων και των Αμερικανών.

Υπήρξαν δύο ακόμη νέες εξελίξεις τις τελευταίες δύο εβδομάδες: Οι διεθνείς και οι περιφερειακοί φορείς ανέλαβαν έναν νέο κύκλο λήψης αποφάσεων σχετικά με τη συριακή κρίση κατά του Λαβρόφ και της θέλησης του Κέρρυ. Επιπλέον, ισχυρές κινήσεις εντός της αμερικανικής κυβέρνησης από το Πεντάγωνο άρχισαν να επηρεάζουν τις αμερικανικές αποφάσεις εξωτερικής πολιτικής.

Το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία είχε σημαντική επίδραση στη συριακή κρίση. Η Τουρκία αποκατέστησε τις σχέσεις με τη Ρωσία από τη μία πλευρά και ταυτόχρονα πήρε σκληρή στάση απέναντι στις ΗΠΑ. Το πρώτο βήμα που δείχνει αυτό το αποτέλεσμα ήταν η άμεση διείσδυση της Τουρκίας στη Συρία με την έναρξη της επιχείρησης “Ασπίδα του Ευφράτη”, η οποία αποσκοπούσε στην απομάκρυνση του ISIS από τα τουρκικά σύνορα.

Η επιχείρηση αυτή ήταν επιτυχής και επέτρεψε στη συριακή ένοπλη αντιπολίτευση να ελέγξει πάνω από 1.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα της βόρειας επαρχίας του Χαλεπίου με την υποστήριξη του τουρκικού στρατού.

Ωστόσο, είχε ως αποτέλεσμα τη μεταφορά 6.000 μαχητών των δυνάμεων της συριακής αντιπολίτευσης στην επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη» από το πεδίο μάχης του Χαλεπίου και της υπαίθρου του, επαναφέροντας έτσι την πολιορκία μιας πόλης όπου ζουν περισσότεροι από 350.000 πολίτες, κυρίως γυναίκες και παιδιά.

Οι Ιρανοί ήταν, ουσιαστικά, οι πρώτοι που απέρριψαν τη συμφωνία μεταξύ Κέρρυ και Λαβρόφ. Είχαν την ευθύνη της μη πρόσβασης της ανθρωπιστικής βοήθειας στην πόλη του Χαλεπίου, η οποία αποτελούσε απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία της συμφωνίας αυτής.

Η Τεχεράνη έδωσε επίσης εντολές στις συνδεδεμένες πολιτοφυλακές εντός της Συρίας για διακοπή της κατάπαυσης του πυρός στο Χαλέπ, το Χαμά, τη Δαμασκό και το Χομς. Ο στρατηγός Yahya Rahim Safavi, στρατιωτικός σύμβουλος του ιρανικού ηγέτη Ali Khamenei, τόνισε επίσης ότι αυτή η συμφωνία που έγινε κάτω από το τραπέζι αγνοεί τα συμφέροντα του Ιράν στη Συρία. Το Ιράν πάντα πίστευε και εξακολουθεί να πιστεύει ότι η παρουσία του στη Συρία είναι απαραίτητη για την ολοκλήρωση του σχεδίου επέκτασής του στην περιοχή και αυτό που συμβαίνει στην Υεμένη αποτελεί μέρος αυτού του σχεδίου.

Το Ιράν κατέβαλε έως τώρα περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια δολάρια για να στηρίξει την επιβίωση του Άσαντ στη Συρία και έχασε περισσότερους από 500 ιρανούς στρατιώτες στον συνεχιζόμενο πόλεμο εκεί.

Το Ιράν εργάστηκε, επίσης, σκληρά για να μετασχηματίσει τη σύγκρουση στη Συρία σε έναν σεχταριστικό εμφύλιο πόλεμο δημιουργώντας θρησκευτικές πολιτοφυλακές όπως οι Fatemiyun και Zainabiyun και έδωσε εντολές στην τρομοκρατική πολιτοφυλακή της Χεζμπολάχ για να εισέλθει στη Συρία.

Η Σαουδική Αραβία υποστήριξε τη Συριακή επανάσταση σε όλα τα διεθνή φόρα. Κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να αναλάβει τις ευθύνες της για να θέσει όρια στις ενέργειες του Assad. Το Βασίλειο συνέβαλε επίσης στην οργάνωση της πολιτικής αντιπολίτευσης της Συρίας και στη συγκρότηση του συριακού συνασπισμού της αντιπολίτευσης.

Το Βασίλειο έχει ασκήσει όλη του την επιρροή στις περιφερειακές χώρες και τους διεθνείς παράγοντες της συριακής κρίσης για να προσπαθήσει να βρει μια λύση που θα μπορούσε να οδηγήσει στο τέλος των δεινών του συριακού λαού.

Η Σαουδική Αραβία εργάστηκε σκληρά για να μαλακώσει τη σκληρή ρωσική στάση στη συριακή κρίση. Οι συνεχιζόμενες συνομιλίες με τη Ρωσία σχετικά με τις εγκαταστάσεις παραγωγής πετρελαίου σχετίζονται με αυτό. Πολλές επισκέψεις Σαουδαράβων αξιωματούχων σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες είχαν ως στόχο την επανα-διεθνοποίηση της συριακής κρίσης. Τα αξιοσημείωτα αποτελέσματα αυτών των κινήσεων έγιναν ορατά με την επιστροφή των Γάλλων, των Βρετανών και των Γερμανών στο νέο τραπέζι των Συριακών συνομιλιών.

Τέλος, η επερχόμενη επίσκεψη του πρίγκιπα Μοχάμεντ Μπιν Ναΐφ στην Άγκυρα για την αναπροσαρμογή των κινήσεων των συμμάχων της συριακής επανάστασης θα έχει θετικό αντίκτυπο σε όσα συμβαίνουν στη βόρεια Συρία.

Παρά τη ζοφερή εικόνα των δολοφονιών και των καταστροφών που επικράτησαν στο έδαφος της Συρίας, η ελπίδα να δοθεί στους λαούς αυτού του μεγάλου έθνους η ελευθερία τους εξακολουθεί να υπάρχει.

Η στρατιωτική αντιπολίτευση στη Συρία πρέπει να ξεπεράσει τις ιδεολογικές συγκρούσεις, όπως και η πολιτική αντιπολίτευση στο εξωτερικό πρέπει να αναπροσαρμόσει τις γραμμές της μπροστά στη διεθνή πίεση. Ο οδικός χάρτης που συγκροτήθηκε από την αντιπολίτευση και παρουσιάστηκε στο Λονδίνο πριν από δύο εβδομάδες είναι ένα καλό βήμα για να αποδειχθεί η αξία τους και η ικανότητά τους να οδηγήσουν την επόμενη φάση.

Όλες οι περιφερειακές δυνάμεις και οι υποστηρικτές του συριακού λαού πρέπει να καταλάβουν ότι αυτό που συμβαίνει στη βόρεια Συρία θα επανασχεδιάσει το χάρτη ολόκληρης της Μέσης Ανατολής. Αυτό που έχει επιτύχει η Τουρκία με την επιχείρηση “Ασπίδα τιου Ευφράτη” είναι να ξεπεράσεις την αμερικανική κόκκινη γραμμή. Αυτό δείχνει ότι η γλώσσα των γεγονότων είναι στην πραγματικότητα η πιο επιτυχημένη.

Τις επόμενες ημέρες θα αναπτυχθεί μια νέα επίθεση για να σπάσει η πολιορκία του ανατολικού τμήματος της πόλης του Χαλεπίου.

Υπάρχουν αναφορές στους δυτικούς κύκλους που υπογραμμίζουν την πρόθεση της Ουάσινγκτον, με την υποστήριξη των Ηνωμένων Εθνών και του διεθνούς συνασπισμού για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, να απαγορεύσουν τις πτήσεις ξεκινώντας από την πόλη του Χαλεπίου και αργότερα να επεκταθούν σε ολόκληρη τη συριακή επικράτεια. Αυτή η απαγόρευση περιλαμβάνει την αεροπορική δύναμη του συριακού καθεστώτος και τη ρωσική αεροπορία, αν και η τελική απόφαση δεν έχει ληφθεί ακόμα, αναμένοντας τη ρωσική απάντηση.