Syriawise – 16/03/2024

Μέχρι στιγμής για τους Σύρους, έχουν περάσει 13 χρόνια αγώνα, 13 χρόνια βασανιστηρίων, 13 χρόνια εξαφανίσεων, 13 χρόνια βιασμών, 13 χρόνια εκτοπισμών.

Σήμερα συμπληρώνονται 13 χρόνια από τότε που ο συριακός λαός ξεσηκώθηκε μαζικά ενάντια στο καθεστώς Άσαντ, απαιτώντας δικαιοσύνη, δημοκρατία και ελευθερία. Ο ξεσηκωμός ήταν ειρηνικός, οι διαδηλωτές κρατούσαν λουλούδια και απλά διατράνωναν την ελπίδα τους για ένα καλύτερο μέλλον, κάτι που είναι δικαίωμα κάθε ανθρώπου. Όσο οι διαδηλώσεις μεγάλωναν, οι άνθρωποι ήρθαν αντιμέτωποι με τα πυρά του καθεστώτος, γιατί αυτός είναι ο τρόπος που η οικογένεια Άσαντ διαχρονικά καταπνίγει τις λαϊκές εξεγέρσεις (π.χ. Hama 1982).

Ο Άσαντ και το βρώμικο καθεστώς του θα είχαν πέσει τον δεύτερο χρόνο της επανάστασης αν το επέτρεπε το Ισραήλ και αν ο Ομπάμα δεν είχε εγκαταλείψει τις κόκκινες γραμμές που ο ίδιος είχε θέσει σχετικά με την χρήση χημικών όπλων κ.λπ. Αυτό ήταν το μήνυμα ότι ο Άσαντ δεν φεύγει ό,τι και αν κάνει. Κατάλαβε ότι δεν θα τιμωρηθεί για τίποτα και έγινε ένα απρόβλεπτο τέρας. Τον έχω χαρακτηρίσει “ο κυρίαρχος της εθνοκάθαρσης στον 21ο αιώνα”, το οποίο αναφέρεται και στο λήμμα του στην Wikipedia. Αυτός είναι ο Άσαντ με τις ευλογίες της “ανθρωπιστικής και φιλελεύθερης Δύσης” και με την υποστήριξη του Ισραήλ, του οποίου τα συμφέροντα εξυπηρετούνται από την οικογένεια Άσαντ από τότε που ανέλαβε την εξουσία.

Μέσα από τα άρθρα μου όλα αυτά τα χρόνια, έχω αναφερθεί λεπτομερώς στα λάθη που διεπράχθησαν από την Δύση, στην εκμετάλλευση της λαϊκής εξέγερσης από εξωτερικούς περιφερειακούς και διεθνείς παράγοντες και στον πλήρη έλεγχό της, ώστε να μην φτάσει ποτέ στο επιθυμητό αποτέλεσμα για τον λαό. Όταν η συριακή αντιπολίτευση είχε καταφέρει να κυριαρχήσει στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας, ήρθε το Ιράν για να υποστηρίξει τις εξασθενημένες δυνάμεις του καθεστώτος. Και όταν και αυτό απέτυχε, η Δύση επέτρεψε στην Ρωσία (λίγο μετά την εισβολή της στην Ουκρανία το 2014) να στηρίξει στρατιωτικά τον Άσαντ με τα γνωστά μέχρι σήμερα αποτελέσματα.

Όσοι πιστεύουν ότι σήμερα υπάρχει ειρήνη και ευημερία στην Συρία πλανώνται πλάνην οικτράν. Η Συρία πριν από την επανάσταση είχε πληθυσμό γύρω στα 22 με 23 εκατομμύρια. Στο τμήμα της χώρας που ελέγχεται από το καθεστώς Άσαντ, ο πληθυσμός σήμερα δεν ξεπερνά τα 9 εκατομμύρια. Ωστόσο, ακόμη και τώρα οι Σύροι πρόσφυγες στην Τουρκία είναι περίπου 3,5 εκατομμύρια, στον Λίβανο περίπου 1 εκατομμύριο, στην Ιορδανία άλλο 1,5 εκατομμύριο και στις υπόλοιπες αραβικές χώρες συνολικά περίπου 300-400 χιλιάδες, στην Ευρώπη 1 εκατομμύριο, 1 έως 1,5 εκατομμύριο έχουν πεθάνει, συνολικά περίπου 9 εκατομμύρια. Επιπλέον, 4 εκατομμύρια εκτοπισμένοι ζουν στο Ίντλιμπ και οι υπόλοιποι ζουν στις περιοχές που ελέγχονται από τους Κούρδους και την Τουρκία στον βορρά.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι προτιμούν να ζουν σε σκηνές παρά να επιστρέψουν στις πόλεις και τα χωριά τους που ελέγχονται από το καθεστώς. Αναρωτιέται κανείς γιατί; Γιατί όλοι επιμένετε στο αβάσιμο επιχείρημα ότι οι πρόσφυγες δεν πάνε σε αραβικές χώρες αλλά έρχονται στην Ευρώπη; Ξέρετε ποιοι είναι αυτοί που έχουν έρθει στην Ευρώπη; Έχει μπει κάποιος στον κόπο να ψάξει στον ιστότοπο της Ύπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες για να δει τις σωστές πληροφορίες; Φυσικά και όχι. Όλοι καταβροχθίζετε ό,τι σας σερβίρουν τα ΜΜΕ επειδή ταιριάζει στην προπαγάνδα των κυβερνήσεών τους και του καθεστώτος Άσαντ.

Η ελεγχόμενη από το καθεστώς περιοχή  σήμερα ηλεκτροδοτείται μόνο λίγες ώρες την ημέρα, ο πληθωρισμός καλπάζει και το πετρέλαιο είναι δυσεύρετο. Οι συλλήψεις συνεχίζονται, τα βασανιστήρια συνεχίζονται. Αλλά κανείς δεν μιλά πια γι’ αυτό. Αντίθετα, ακόμη και οι αραβικές χώρες, βλέποντας την απροθυμία της Δύσης να ανατρέψουν τον Άσαντ, προσπαθούν αφελώς να εξομαλύνουν τις σχέσεις τους μαζί του, στην προσπάθειά τους να αποτρέψουν την εισροή Captagon που παράγεται μαζικά στα εργοστάσια του καθεστώτος. Αυτό είναι το μόνο όφελος όσων επιθυμούν σχέσεις με το καθεστώς Άσαντ (συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας): η εισαγωγή Captagon.

Ο πόλεμος στην Γάζα έχει εκτοπίσει το ενδιαφέρον και την συζήτηση για την Συρία. Οι Σύροι, όμως, ακόμη και σήμερα ελπίζουν και αγωνίζονται με κάθε τρόπο για τον εκδημοκρατισμό της χώρας τους. Σε αυτόν τον αγώνα έχουν υποστηρικτές από όλες τις χώρες.

Είμαι περήφανη που συμβάλλω σε αυτόν τον δίκαιο αγώνα με όποιες δυνάμεις έχω, ακόμα και με την πένα μου. Όντας ιδρυτικό μέλος του SYRIAWISE, ενός ανεξάρτητου μέσου που ενημερώνει αντικειμενικά για την πραγματική κατάσταση στην Συρία, νιώθω ότι βάζω ένα λιθαράκι στο οικοδόμημα μιας ελεύθερης Συρίας, στην οποία θα κυριαρχεί η ελευθερία και η δικαιοσύνη. Εάν πραγματικά, και όχι υποκριτικά, νοιάζεστε για αυτά τα ιδανικά, θα πρέπει όλοι να συνεισφέρετε σε αυτήν την κατεύθυνση. Αυτό θα σας βοηθήσει να “γλυτώσετε” και από τους πρόσφυγες. Η μόνη λύση σε όλα τα προβλήματα της Συρίας είναι η ανατροπή του δολοφονικού καθεστώτος Άσαντ.